Temperatura w miejscu pracy

Odpowiednia temperatura w miejscu pracy to nie wszystko. Należy zwrócić uwagę na odpowiednią wymianę powietrza, zabezpieczenie przed wilgocią a także zabezpieczenie przed niekorzystnymi warunkami cieplnymi i nasłonecznieniem.

Ponadto pracodawca powinien stosować rozwiązania technologiczne, które uniemożliwią szkodliwym czynnikom przedostawanie się do pomieszczenia. Zwłaszcza gdy pracownik wykonuje pracę w miejscu, w którym występują czynniki szkodliwe dla zdrowia, takie jak wysokie lub niskie temperatury.

Minimalna i maksymalna temperatura w miejscu pracy

Temperaturę w miejscu pracy należy dostosować do rodzaju wykonywanej pracy. Nie powinna jednak być niższa niż 14 stopni Celsjusza, chyba że względy technologiczne na to nie pozwalają. Konieczność zapewnienia co najmniej 14 stopniowej temperatury w miejscu pracy nie jest zatem warunkiem bezwzględnym. W uzasadnionych względami technologicznymi przypadkach, temperatura może być niższa. Przy pracach lekkich i pracach wykonywanych w pomieszczeniach, minimalna wartość temperatur to 18 stopni Celsjusza.

Przepisy Ustawy o bezpiecznych i higienicznych warunkach pracy nie określa maksymalnej wartości temperatur. Można odwołać się do przepisów Rozporządzenia w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. One wskazują, że wskaźnik obciążenia termicznego w przypadku pracownika zaaklimatyzowanego w środowisku gorącym nie może przekroczyć 30 stopni Celsjusza. Dotyczy to pracownika pracującego w warunkach gorącego mikroklimatu i wykonującego pracę lekką.

WBGT – wskaźnik obciążenia termicznego to wskaźnik, który służy do oceny średniego wpływu oddziaływania ciepła na człowieka w okresie jego pracy i wyrażony jest w stopniach Celsjusza.

Temperatura w miejscu pracy a warunki zatrudnienia

W przypadku osoby wykonującej średnio ciężką pracę, maksymalna temperatura nie może przekraczać 28 stopni Celsjusza. Przy pracach ciężkich maksymalne dopuszczalne natężenie czynnika szkodliwego uzależnione jest od ruchu powietrza. W tym przypadku dotyczy to obciążenia termicznego w mikroklimacie gorącym. Przy nieodczuwalnym ruchu powietrza maksymalna dozwolona temperatura to 25 stopni Celsjusza. Natomiast w przypadku odczuwalnego ruchu powietrza jest to 26 stopni Celsjusza.

Tylko w przypadku pracowników młodocianych określono maksymalną granicę temperatury. Wynosi ona 30 stopni Celsjusza.

Pracownik ma prawo powstrzymania się od wykonywania pracy, jeśli warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy. Zwłaszcza gdy stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika.

Ponadto pomieszczenia i stanowiska pracy powinny być zabezpieczone przed niekontrolowaną emisją ciepła w drodze promieniowania, przewodzenia i konwekcji oraz przed napływem chłodnego powietrza z zewnątrz.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2011 r. wskazał, że trudna sytuacja finansowa przedsiębiorstwa nie usprawiedliwia oszczędności poprzez zmniejszenie nakładów na ogrzewanie miejsca pracy.

Wymiana powietrza

Pracodawca powinien zadbać o odpowiednią wymianę powietrza. W pomieszczeniach, w których występuje stężenie szkodliwych substancji, należy zapewnić dobrą wymianę powietrza. Sprawi ona, że nie nastąpi przekroczenie wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń tych substancji.

Natomiast jeśli powietrze doprowadzane jest z zewnątrz, powinno pozostać czyste od pyłów i substancji szkodliwych dla zdrowia. Oczywiście zastosowanie takiego rozwiązania nie może powodować przeciągów lub przegrzewania pomieszczeń pracy.

Maksymalna temperatura powietrza w takim przypadku nie powinna przekraczać 70 stopni Celsjusza przy nawiewie powietrza na wysokości nie mniejszej niż 3,5 m od poziomu podłogi stanowiska pracy i 45 stopni Celsjusza – w pozostałych przypadkach.

Praca na zewnątrz

Jeśli pracownicy wykonują pracę na zewnątrz pomieszczeń, stanowiska pracy powinny zapewniać ochronę przez zagrożeniami związanymi z warunkami atmosferycznymi, niską lub wysoką temperaturą, silnym wiatrem itd. Ponadto, pracownicy wykonujący pracę na otwartej przestrzeni lub w nieogrzewanych pomieszczeniach, powinni mieć zapewnione miejsce do podgrzewania posiłków. Zapewnia się im również miejsce do ogrzania się i zmiany odzieży. W pomieszczeniach do ogrzewania, temperatura nie powinna wynosić mniej niż 16 stopni Celsjusza.

W razie gdy ze względu na rodzaje prac wykonywanych na otwartej przestrzeni w okresie zimowym nie jest możliwe zapewnienie pomieszczeń do ogrzania i przygotowania posiłków, należy zapewnić pracownikom w pobliżu miejsca ich pracy odpowiednio urządzone źródła ciepła, przy zachowaniu wymagań ochrony przeciwpożarowej.

Podstawa prawna:

– Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy

– Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 czerwca 2014 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy

– Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudniania przy niektórych z tych prac z dnia 24 sierpnia 2004 r.

– Wyrok NSA w Białymstoku z 20 września 2001 r., (sygn. akt SA/Bk 75/01)

– Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy