Okresy wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony 2016
Od 22 lutego 2016 r. umowy zawarte na czas określony, niezależnie od długości ich trwania, będzie można wypowiedzieć. Znowelizowane przepisy uzależniają okresy wypowiedzenia umowy o pracę od stażu zakładowego pracownika. Czyli obliczamy je na podstawie okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy. Będą wynosiły dokładnie tyle, ile wynosi okres wypowiedzenia umów zawartych na czas nieokreślony.
W obowiązującym do 21.02.2016 r. stanie prawnym, umowy, które zostały zawarte na czas określony i trwają maksymalnie do 6 miesięcy, rozwiązują się z upływem czasu, na który zostały zawarte. Umowy zawarte na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy można rozwiązać za 2-tygodniowym okresem wypowiedzenia. Pod warunkiem, że pracodawca zamieścił w treści umowy stosowną klauzulę.
Oczywiście wszystkie umowy o pracę mogą być rozwiązane na mocy porozumienia stron i bez wypowiedzenia na zasadach ogólnych.
Ile wynoszą okresy wypowiedzenia umowy o pracę
Od 22 lutego 2016 r. umowy zawarte na czas określony, niezależnie od ich długości będzie można wypowiedzieć. Okres wypowiedzenia będzie uzależniony od stażu zakładowego pracownika czyli okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i będzie wynosił dokładnie tyle ile wynosi okres wypowiedzenia umów zawartych na czas nieokreślony, a mianowicie:
- 2 tygodnie w przypadku okresu zatrudnienia krótszego niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc, w przypadku stażu zakładowego wynoszącego co najmniej 6 miesięcy i krócej niż 3 lata,
- 3 miesiące, w przypadku zatrudnienia trwającego co najmniej 3 lata.
Od 22.02.2016 r. okres wypowiedzenia umowy zawartej na czas zastępstwa pracownika nieobecnego z przyczyn usprawiedliwionych również będzie ustalany na podstawie art. 36 § 1 Kodeksu pracy. Zatem będzie wynosił 2 tygodnie, 1 miesiąc lub 3 miesiące. Obliczone w zależności od stażu zakładowego pracownika.
Porzucenie pracy przez pracownika
Pracownicy, z którymi zawarto umowę na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy, w której nie przewidziano możliwości wypowiedzenia umowy za 2-tygodniowym okresem wypowiedzenia mają ograniczone możliwości rezygnacji z pracy. Ci, którzy chcą „uwolnić” się od pracodawcy, często decydują się na tzw. porzucenie pracy. Dzieje się to w przypadku, w którym pracodawca nie wyraża zgody na rozwiązanie umowy na mocy porozumienia stron. Pojęcie porzucenia pracy nie funkcjonuje w przepisach prawa. Niestawienie się w miejscu pracy bez podania przyczyny nieobecności jest ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracownika. Może skutkować rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia, czyli w tzw. trybie dyscyplinarnym.
Umowy trwające w dniu wejścia w życie nowych przepisów
Nie we wszystkich umowach stosujemy okresy wypowiedzenia wynikające ze znowelizowanych przepisów Kodeksu pracy. Nie przysługują one w przypadku umów okresowych trwających w dniu wejścia w życie nowych przepisów, w których nie przewidziano klauzuli o 2-tygodniowym okresie wypowiedzenia
Umowy te rozwiązują się z upływem czasu na które były zawarte lub na zasadach ogólnych. Umowy trwające w dniu wejścia w życie nowym przepisów obowiązują okresy wypowiedzenia przewidziane nowelizacją ustawy. Pod warunkiem, że zawierają klauzulę o możliwości wypowiedzenia umowy z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia.
Okres zatrudnienia u danego pracodawcy, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia liczymy od 22.02.2016 r.!
Umowa została zawarta na czas określony od 01.01.2015 r. do 31.12.2017 r. Pracodawca umieścił w treści umowy o pracę klauzulę o 2-tygodniowym okresie wypowiedzenia. Pracownik postanowił wypowiedzieć umowę o pracę z dniem 31.12.2016 r. Umowa o pracę rozwiąże się 31.01.2017 r. z zachowaniem 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia. W dniu 31.12.2016 r. pracownik legitymuje się co najmniej 6 miesięcznym okresem zatrudnienia liczonym od 22.02.2016 r. To powoduje, że okres wypowiedzenia pracownika wynosi 1 miesiąc.
Okresy wypowiedzenia umowy o pracę w praktyce
Ustawodawca wyraźnie zaznaczył, że w przypadku osób zatrudnionych na podstawie umów zawartych na czas określony trwających w dniu wejścia w życie nowych przepisów, okres zatrudnienia od którego zależy długość wypowiedzenia należy liczyć od 22.02.2016 r.
Pojawia się pytanie, w jaki sposób liczyć okres zatrudnienia w przypadku osoby, która była zatrudniona u danego pracodawcy przed 22.02.2016 r. Dodatkowo, ten sam pracodawca zatrudnił ją po dniu wejścia w życie nowych przepisów. Czy liczymy wtedy wszystkie okresy zatrudnienia u danego pracodawcy? Czy może tylko te okresy zatrudnienia mające miejsce po wejściu w życie nowych przepisów? Ze względu na dobro pracownika, wydaje się właściwe uwzględnienie wszystkich okresów zatrudnienia. Co za tym idzie, stosowanie dłuższych okresów wypowiedzenia.
Pracownik zawarł umowę okresową od dnia wejścia w życie nowej ustawy. Jednakże zrobił to w okresie 1 miesiąca od rozwiązania poprzedniej umowy w dotychczasowym brzmieniu. Jeżeli okres wypowiedzenia rozpoczął bieg przed dniem wejścia w życie ustawy lub w dniu wejścia jej w życie, uważamy ją za umowę na czas nieokreślony.
Pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę okresową przed dniem wejścia w życie nowych przepisów. Jest ona drugą już umową zawartą z tym pracownikiem. Bieg okresu wypowiedzenia rozpoczął się przed dniem wejścia w życie nowej ustawy, np. 19.02.2016 r. Umowa o pracę rozwiązała się po upływie 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia, czyli w dniu 05.03.2016 r. Następnie po dniu wejścia w życie nowych przepisów, tj. od dnia 01.04.2016 r. pracodawca zawarł z pracownikiem kolejną umowę okresową, ale funkcjonującą już w nowym stanie prawnym. Umowę tą uznajemy za umowę zawartą na czas nieokreślony. Robimy to z tego względu, że zawarto ją w okresie 1 miesiąca od rozwiązania drugiej z rzędu umowy okresowej.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U.2015.1220).
Fragmenty książki: „Urlopy pracownicze i inne zwolnienia od pracy”
Publikacja stanowi kompendium wiedzy na temat urlopów pracowniczych...
Harmonogram czasu pracy
Harmonogram czasu pracy – optymalizacja zarządzania personelem Za organizację...